Φωτ.: Σχολή Μωραΐτη
Η Μαρίτσα είναι ο σκύλος της Σχολής Μωραΐτη.
Τριγυρνάει ανάμεσα στους μαθητές που κάνουν γυμναστική, πέφτει για ύπνο μες στη μέση της τάξης, βγαίνει βόλτα με τους καθηγητές και τους γονείς, τρώει λιχουδιές που της δίνουν οι φύλακες, και εργάζεται στο τμήμα Ψυχολογίας.
Η πρωτοβουλία της Φιλοζωικής Ομάδας του σχολείου να την υιοθετήσει, έχει να μας μάθει πολλά για το όφελος που έχει η παρουσία ενός σκύλου σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Μιλήσαμε με την υπεύθυνη της ομάδας και καθηγήτρια Αγγλικών, Σοφία Κουρούμαλη, για αυτό το ιδιαίτερο, γλυκύτατο πλάσμα, και τον τρόπο με τον οποίο αλλάζει τις ζωές μαθητών και προσωπικού καθημερινά.
Φωτ.: Σχολή Μωραΐτη
Δώστε μας μια μικρή ιστορία της φιλοζωίας στη Σχολή Μωραΐτη
Η Φιλοζωική Ομάδα ξεκίνησε από τη Ροζίνα Γιώτη, καθηγήτρια Γαλλικών στο σχολείο, πριν από αρκετά χρόνια. Η Ροζίνα είναι η ίδια πολύ φιλόζωη και πάρα πολύ ενεργή μέχρι σήμερα – έχει συνταξιοδοτηθεί.
Εγώ μπήκα στη Φιλοζωική Ομάδα όταν πήγα στο σχολείο το 2015.
Aυτή τη στιγμή λειτουργούμε σε Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο. Συναντιόμαστε στα διαλείμματα, συζητάμε και προγραμματίζουμε διάφορες δράσεις. Επικοινωνούμε και online – η τεχνολογία έχει διευκολύνει πολύ τον συντονισμό μας με τα μεγαλύτερα παιδιά.
Στο δημοτικό είναι λίγο πιο απλά: έχουμε συναντήσεις μόνο σε διαλείμματα αλλά έχουμε χωριστεί σε διάφορες μικρές ομαδούλες όπου μπορεί ο καθένας να εργαστεί. Έχουμε την ομάδα του περιοδικού και του blog, σε συνεργασία με την καθηγήτρια των Υπολογιστών Κατερίνα Καψούρου. Μέσα από το στήσιμο του blog, όχι μόνο μεταδίδονται στα παιδιά οι φιλοζωικοί στόχοι της ομάδας, αλλά αποκομίζουν και νέες δεξιότητες.
Η δεύτερη ομάδα είναι η ομάδα του bazaar, στην οποία εργάζονται με την κυρία Τάνυ Ζησιάδου, καθηγήτρια Εικαστικών στο Δημοτικό. Κάθε χρόνο, τα τελευταία 4 χρόνια, δημιουργεί με τα παιδιά διάφορες κατασκευές – ποτέ τις ίδιες – Χριστούγεννα και Πάσχα, για τη Νύχτα Χριστουγέννων και το Πανηγύρι Αποφοίτων. Γεμίζει έναν ολόκληρο πάγκο και τα έσοδα από τις πωλήσεις – πουλάνε εθελοντικά τα παιδιά – πάντα τα δωρίζουμε σε κάποιον φιλοζωικό σύλλογο, τον οποίο κυρίως διαλέγουν τα παιδιά.
Συνεργαζόμαστε βέβαια σταθερά με τον φιλοζωικό σύλλογο Φιλαδέλφειας και τη Ζω.Φι.Ψυ. (Ζωοφιλική Ένωση Φιλοθέης και Ψυχικού) γιατί αυτοί είναι οι σύλλογοι της γειτονιάς μας. Η Ζω.Φι.Ψυ. είναι ακριβώς η γειτονιά μας, απλώς επειδή δεν έχει καταφύγιο συνεργαζόμαστε και με το σύλλογο της Φιλαδέλφειας που έχει το πιο κοντινό μας καταφύγιο. Πάμε εκδρομές, μας μιλάνε οι εθελοντές, μας δείχνουν πώς να φροντίζουμε ένα κατοικίδιο, και παράλληλα τα παιδιά μαθαίνουν βιωματικά πώς είναι η ζωή ενός σκύλου ή μιας γάτας σε ένα καταφύγιο. Γιατί, κακά τα ψέματα, συχνά ωραιοποιούμε λίγο αυτό το ζήτημα. Η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική από αυτό που έχουμε στο νου μας. Σε ένα καταφύγιο όπως αυτό της Φιλαδέλφειας είναι υποδειγματικές οι συνθήκες διαβίωσης, αλλά τα σκυλάκια δεν παύουν να είναι μόνα τους μέσα σε ένα κλουβί το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας.
Η άλλη ομάδα της Φιλοζωικής η οποία είναι η προσωπική μου αγαπημένη, έχει μείνει λίγο πίσω αλλά από πέρυσι με τη βοήθεια της κυρίας Βίκυς Σαχπάζη, καθηγήτριας Orff, πήρε τα πάνω της, είναι η ομάδα των υιοθεσιών και ασχολείται με τις κανονικές και τις εικονικές υιοθεσίες. Βοηθάμε γονείς μαθητών μας που θέλουν να υιοθετήσουν ένα σκυλάκι ή ένα γατάκι να βρουν το πιο κατάλληλο, ή να αναλάβουν τα έξοδα ενός ζώου που βρίσκεται ήδη σ’ ένα καταφύγιο. Η κυρία Σαχπάζη, μάλιστα, είχε πέρυσι την ιδέα να ανοίξουμε τις εικονικές υιοθεσίες και στα άγρια ζώα, και επικοινωνήσαμε με την ΑΝΙΜΑ, τον Αρχέλωνα, τη Γαϊδουροχώρα η οποία θεωρώ ότι είναι από τα πιο θεραπευτικά μέρη που έχω επισκεφτεί στη ζωή μου.
Πείτε μας δυο λόγια για τη Μαρίτσα
Η Μαρίτσα είναι μία φανταστική περίπτωση ζώου και δεν θα μπορούσαμε να έχουμε ζητήσει καλύτερο πλάσμα για το σχολείο. Μας έχει αφήσει όλους άφωνους με την προσαρμοστικότητά της. Δεν θα μπορούσε να έχει γίνει χωρίς τη Ζω.Φι.Ψυ. αυτό. Τους είπαμε ότι θέλουμε να υιοθετήσουμε ένα σκυλί στο σχολείο, και καθίσαμε και είδαμε τα χαρακτηριστικά που θέλουμε να έχει ένα σκυλί γιατί είναι φοβερά απαιτητικός ρόλος. Σε ημερήσια βάση μπορεί να αγγίζουμε τα χίλια άτομα που έρχονται στο σχολείο. Πρέπει να συνηθίσει στο θόρυβο, στις παρουσίες, στα φαγητά, σε όλα. Οπότε ξέραμε ότι πρέπει να είναι ένα πάρα πολύ κοινωνικό και ήπιο ζώο, και ότι θα θέλει αρκετή δουλειά και επιφύλαξη για να δούμε αν αυτό μπορεί να λειτουργήσει. Η Μαρίτσα είναι ευλογία…
Επιστροφή στην ενότητα ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ