Δραματικό μήνυμα από τη WWF: Σχεδόν το 70% της άγριας πανίδας εξαφανίστηκε από το 1970
Συχνά βλέπουμε να γίνεται επιστροφή κάποιου ζώου που υιοθετήθηκε. Αυτό είναι κάτι πολύ δυσάρεστο και για εμάς τους εθελοντές αλλά και για το ίδιο το ζώο. Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε να γράψουμε αυτό το σύντομο άρθρο, ώστε να ενημερωθούν όσοι θέλουν να υιοθετήσουν κάποιο σκυλάκι.
Ολα τα μέλη της οικογένειας θα πρέπει να έχουν αποφασίσει για την υιοθεσία και να έχουν λάβει υπόψιν τα παρακάτω.
Καταρχήν θα ξεκινήσουμε σκεπτόμενοι για ποιον λόγο θέλουμε να υιοθετήσουμε τον σκύλο. Θέλουμε για παράδειγμα έναν μεγαλόσωμο σκύλο – φύλακα; Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο μεγάλος σκύλος έχει μεγαλύτερες ανάγκες σε διατροφή, αποπαρασίτωση, άρα είναι πιο πολλά τα έξοδα του. Παράλληλα ένας μεγαλύτερος σκύλος έχει ανάγκη από άσκηση, βούρτσισμα τριχώματος, μεγαλύτερη βόλτα άρα και περισσότερο χρόνο ενασχόλησης μαζί του. Επιπλέον, αν θέλουμε να εκπαιδευτεί και σε καθήκοντα φύλαξης, θα πρέπει να υπολογίσουμε τα έξοδα εκπαίδευσης καθώς και τον χρόνο που θα απαιτείται για τις προπονήσεις του.
Άλλο ένα θέμα που θα πρέπει να έχουμε σκεφτεί από πριν, είναι το που θα ζει ο σκύλος. Αν ο σκύλος μας θα ζει μέσα στο σπίτι, θα πρέπει να συνηθίσουμε την ύπαρξη της τρίχας, καθώς φυσιολογικά ο σκύλος μαδάει. Αν θα ζει στην αυλή, θα πρέπει να του παρέχουμε στεγανό και σκιερό κατάλυμα και να ασχολούμαστε αρκετές ώρες μαζί του με παιχνίδι και βόλτες, ώστε να είναι χαρούμενος και να περιορίσουμε τις ζημιές λόγω ανίας του σκύλου.
Συμβαίνει συχνά να “ερωτευτούμε” ένα κουταβάκι που είδαμε σε αγγελία και να θέλουμε να το πάρουμε κατευθείαν σπίτι μας. Τεράστιο λάθος. Ένα κουταβάκι θα πρέπει να γνωρίζουμε, ότι πρέπει απαραιτήτως να κάνει κάποιες επισκέψεις σε κτηνίατρο, για εμβολιασμούς και αποπαρασιτώσεις. Θα μας εκνευρίσει γιατί θα καταστρέψει κάποια στιγμή κάποιο αντικείμενο λόγω της ανάγκης του για μασούλημα. Επίσης είναι βέβαιο ότι θα κάνει την ανάγκη του μέσα στο σπίτι. Επιπλέον το κουταβάκι σε λίγους μήνες θα έχει μεγαλώσει και θα έχει άλλες απαιτήσεις κι ανάγκες. Γι’ αυτό λοιπόν θα πρέπει πριν αποφασίσουμε να φέρουμε το κουτάβι στο σπίτι μας, να έχουμε επισκεφθεί έναν κτηνίατρο που βρίσκεται κοντά στο σπίτι μας, για να μάθουμε για το κόστος και την φροντίδα που χρειάζεται το μικρό μας. Ταυτόχρονα θα πρέπει να μιλήσουμε με έναν εκπαιδευτή, για να μας συμβουλέψει για την ομαλή συμβίωση με το νέο μέλος καθώς και για το κόστος της εκπαίδευσης του. Καλό θα ήταν να επισκεφθούμε και το πλησιέστερο pet shop για να πληροφορηθούμε για τις τιμές των τροφών και των αξεσουάρ που θα χρειαστούμε, όπως επίσης για την περιποίηση του (μπάνιο-κούρεμα).
Τελειώνοντας θα θέλαμε να αναφερθούμε σε κάτι πολύ σημαντικό. Ποιος θα φροντίσει το ζωάκι μας, αν χρειαστεί να λείψουμε από το σπίτι και δεν μπορούμε να το πάρουμε μαζί μας; Θα είναι κάποιος φίλος μας; Κάποιο συγγενικό ή φιλικό πρόσωπο που δεν έχει πολλές υποχρεώσεις; Θα είναι κάποια πανσιόν σκύλων που έχουμε επισκεφθεί και μας άρεσε ο χώρος και το προσωπικό που εργάζεται εκεί;
Όλα αυτά θα πρέπει να έχουμε σκεφτεί πριν αποφασίσουμε να υιοθετήσουμε ένα ζωάκι.
