Χαρακτηριστικά

Γενικά στοιχεία

Το Κανίς είναι ένα σκυλί με πολύ καλή και συμμετρική αναλογία και κάθετη ανάπτυξη. Είναι μια έξυπνη ράτσα, με φίλαθλη διάθεση και πολύ εύκολο να εκπαιδευτεί. Είναι ένα ευχάριστο, αγαθό και ζωηρό σκυλί, άριστο σαν οικογενειακό κατοικίδιο που προσαρμόζεται σε οποιαδήποτε κατάσταση και δοκιμάζει οτιδήποτε θελήσει ο ιδιοκτήτης του. Του αρέσει να είναι μέλος της οικογένειας και λατρεύει να πηγαίνει για κολύμπι στη θάλασσα ή τη λίμνη, για τρέξιμο στην εξοχή και γενικότερα μπορεί να βγάλει εις πέρας απαιτητικές δοκιμασίες. Είναι αρκετά ενεργητικός σκύλος και δεν του αρέσει να κάθεται. Μπορεί να είναι καλά με τον να τον βγάζετε μια φορά την ημέρα για βόλτα αλλά αν θέλετε να είναι πραγματικά ευτυχισμένος καλό θα ήταν να βάλετε στο πρόγραμμα σας και μερικές μεγαλύτερες εξορμήσεις. Γενικά είναι πολύ καλός χαρακτήρας και του αρέσει να τραβάει την προσοχή. Μπορεί να παιζει ατελείωτες ώρες και να γίνει ένα με τα παιδιά σας. Πραγματικά αγαπάει τα παιδιά και τα προτιμάει από τους μεγάλους. Επίσης καλό θα ήταν να κρατάτε συνέχεια το μυαλό και το σώμα του σκύλου αυτού σε εγρήγορση γιατί βαριέται έυκολα και δεν του αρέσει να κάνει τα ίδια πράγματα συνέχεια. Είναι ένας πάρα πολύ καλός σκύλος όχι μόνο για τις κυρίες αλλά για όλη την οικογένεια. Δώστε του πολύ λίγα και εκείνος σε αντάλλαγμα θα σας δώσει όσα μπορεί περισσότερα.

Φροντίδα & Υγεία

Είναι πολύ καλός σκύλος συντροφιάς, ζει σε διαμέρισμα και κοιμάται μέσα στο σπίτι. Δεν μαδάει, χρειάζεται επαγγελματική περιποίηση 2-3 φορές το χρόνο και για να μην μπερδεύεται το τρίχωμά του πολύ τακτικό βούρτσισμα. Χρειάζεται αρκετή ποσότητα τροφής και αρκετή άσκηση.

Ιστορία

Θεωρείται το “Εθνικό σκυλί της Γαλλίας” αλλά οι θεωρίες για την πραγματική καταγωγή του διίστανται, πάντως αυτό το σκυλί ήταν γνωστό στην Νότια και Κεντρική Ευρώπη από τον 16ο αιώνα. Αυτό το κομψό σκυλί σαλονιού, στην αρχή ήταν κυνηγόσκυλο και ειδικευόταν στο κυνήγι υδρόβιων καθώς επίσης και στο να βρίσκει την πανάκριβη τρούφα. Το κούρεμα που γίνεται στο Κανίς δεν είναι μόδα της εποχής μας, αλλά οι κυνηγοί υδρόβιων για να μην βαραίνει το σκυλί από το νερό, να είναι ευκίνητο και να μην κρυώνει, το κούρευαν αφήνοντας τρίχωμα στα σημεία που χρειαζόταν προστασία…