Τα κόκαλα αποτελούσαν για πολλά χρόνια τη βασική διατροφή των σκύλων. Με την πρόοδο της κτηνιατρικής επιστήμης, τα κόκαλα σαν τροφή μπαίνουν ολοένα στο περιθώριο. Ακούμε συχνά από ανθρώπους μεγάλης ηλικίας να μην συμφωνούν με τις τροφές που συστήνουν οι επιστήμονες, αλλά και οι εταιρείες παρασκευής τυποποιημένων τροφών. Και έχουν δίκιο μέχρι κάποιο σημείο, γιατί αυτοί μεγάλωσαν πλήθος σκύλων σχεδόν αποκλειστικά με κόκαλα, χωρίς να παρατηρήσουν απώλειες. Τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς έτσι.

Το κόκαλο σαν τροφή, από θρεπτικής άποψης δεν προσφέρει σχεδόν τίποτα στο σκύλο. Ίσως ασβέστιο, το οποίο όμως είναι ένα στοιχείο πολύ διαδεδομένο στη φύση. Στα σκυλιά αρέσουν πολύ τα κόκαλα, για πολλούς λόγους.

Έχουν έντονη οσμή, γεύση, αλλά κυρίως διάρκεια. Όταν αρχίζουν να «μασουλάνε» κάποιο κόκαλο, αφιερώνονται σε αυτό που κάνουν και συνήθως αδιαφορούν για ότι συμβαίνει στο περιβάλλον τους, εκτός και εάν νιώσουν ότι ενοχλούνται, οπότε μπορεί να γίνουν επιθετικά… (ποτέ δεν βάζουμε χέρια κοντά στο στόμα του σκύλου που τρώει, αλλά κυρίως κόκαλα). Τα κόκαλα μόνο ζημιά κάνουν, ειδικά όταν χορηγούνται σε μεγάλες ποσότητες. Δεν είναι τυχαίο το ότι τα περισσότερα περιστατικά στομαχικού φόρτου παρατηρούνται το… Πάσχα!

Άλλα προβλήματα που μπορεί να παρατηρηθούν είναι εμφράξεις οισοφάγου, εμφράξεις εντέρου (ειλεός), γαστρική διάταση, φόρτος στομάχου, ακόμα και στροφή στομάχου, ενώ πιο ελαφρές παθολογικές καταστάσεις όπως οξεία ή χρόνια γαστρίτιδα, παρατηρούνται κάθε ημέρα, με σποραδικούς εμετούς. Ακόμα, τα κόκαλα καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος στο στομάχι για πολύ χρόνο, με αποτέλεσμα τα ζώα να μην λαμβάνουν άλλες τροφές που τους είναι απαραίτητες. Τα κόπρανα των ζώων που διατρέφονται με κόκαλα, σχηματίζουν κοπρομάζες σκληρές σαν πέτρες μέσα στο έντερο, και χρώματος λευκού έως γκρίζου, που οδηγούν σε επαναλαμβανόμενα επεισόδια δυσκοιλιότητας…