Ερλιχίωση (Εhrlichiosis – Ehrlichia canis)

Μια «καλοκαιρινή» ασθένεια που έρχεται μαζί με τους άλλους «καλοκαιρινούς επισκέπτες», τα τσιμπούρια (κρότωνες).

Η ερλιχίωση, αν και σοβαρή και αρκετά επικίνδυνη για την υγεία του σκύλου, δε μεταδίδεται στον άνθρωπο και σε κανένα άλλο είδος ζωου.

Πρωτοεμφανίστηκε στην Αλγερία, το 1935 και έγινε γνωστή ως Ρικετσίωση. Την σημερινή ονομασία οφείλει στο μικροοργανισμό Ehrlichia Canis, που παρασιτεί στα λευκοκύτταρα του αίματος.Σήμερα τη νόσο την συναντούμε παγκοσμίως.

Τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο σκύλος που έχει προσβληθεί από την ερλιχίωση εμφανίζονται με: αναιμία, πυρετό, αιμορραγίες επίσταξη (μικρού βαθμού αιμορραγία από τη μύτη), ανορεξία, υπνηλία και κατάπτωση.

Πολλές φορές εμφανίζονται και κηλίδες (μελανιάσματα) στο δέρμα του σκύλου.Όσο προχωρά η αρρώστια τόσο ο σκύλος αδυνατίζει και αν δε γίνει έγκαιρη θεραπεία πεθαίνει.

Η μετάδοση της νόσου γίνεται από ζώο σε ζώο, μόνο μέσω κροτώνων (τσιμπούρια) εισβάλλει στον οργανισμό του σκύλου και προσβάλλει τα μονοκύτταρα του αίματος και τα μακροφάγα των ιστών.Ο υπεύθυνος κρότωνας της νόσου, Rhipishephalus Sanguineus έχει την ικανότητα να ζει περίπου 500 ημέρες χωρίς να πιει καθόλου αίμα…