Λεϊσμανίαση του σκύλου (καλαζάρ)

Το καλααζάρ ή σωστότερα η Λεϊσμανίαση του σκύλου οφείλεται σε ένα μικροοργανισμό (πρωτόζωο-παράσιτο) την Λεϊσμάνια (leishmania) που πολλαπλασιάζεται (προσβάλλει) εκείνα τα κύτταρα του οργανισμού που σχετίζονται με την άμυνά του και λέγονται μακροφάγα κύτταρα.

Η Λεϊσμανίαση αποτελεί μια πολύ σοβαρή και συχνή ασθένεια του σκύλου και ενίοτε και του ανθρώπου. Μεταδίδεται με τσιμπήματα διαφόρων ειδών σκνίπας, Η σκνίπα δε μεταφέρει μηχανικά τη Λεϊσμάνια, αλλά βιολογικά, δηλαδή η Λεϊσμάνια πολλαπλασιάζεται μέσα στη σκνίπα, έτσι όλες οι σκνίπες δε μεταδίδουν τη νόσο παρά μόνο ορισμένα είδη από αυτές, ανάλογα με την περιοχή.

Όταν ο σκύλος σας τσιμπηθεί από μια μολυσμένη σκνίπα, τα πρωτόζωα εισέρχονται στο αίμα του, όπου μπορεί να παραμείνουν για μήνες. Καθώς οι φυσικοί μηχανισμοί ανοσολογικής άμυνας του ζώου σας προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το παράσιτο, αυτό μεταφέρεται μέσω της κυκλοφορίας του αίματος σε πολλά ζωτικά όργανα. Η περίοδος επώασης ποικίλλει από 6 μήνες έως 2 χρόνια. Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα, το ζώο σας μπορεί να αρχίσει να εμφανίζει τα κλινικά συμπτώματα της νόσου.

Πρέπει να τονιστεί ότι η Λεϊσμανίαση δε μεταδίδεται από σκύλο σε σκύλο ή από σκύλο στον άνθρωπο, με άλλο τρόπο παρά μόνο δια μέσου της κατάλληλης σκνίπας με τσίμπημα. Δηλαδή, το χάιδεμα και η έμμεση επαφή (κόπρανα, ούρα, σίελος, τρίχες κλπ) δεν παίζουν κανένα ρόλο στη μετάδοση.

Η νόσος στον σκύλο είναι πολύ συχνή, αντίθετα στον Άνθρωπο εντοπίζεται σπάνια και σποραδικά. Φαίνεται ότι για τις σκνίπες ο σκύλος είναι ευκολότερος στόχος σε αντίθεση με τον άνθρωπο. Στον άνθρωπο η νόσος προσβάλλει κυρίως τα παιδιά και από τους ενήλικες, άτομα που πάσχουν και από άλλα νοσήματα και ως εκ τούτου έχουν μειωμένη άμυνα του οργανισμούς τους…