Πασχαλινές διακοπές χωρίς τον σκύλο μας

ΤΗΣ Τζούλη Τούντα

Για τον σκύλο μας, όλος του ο κόσμος είμαστε εμείς.

Είναι γεγονός ότι υπάρχουν κάποιες στιγμές που, παρά τη θέλησή μας, αποχωριζόμαστε, έστω για λίγο, τον σκύλο μας.

Εκείνος, όμως, που μάς θεωρεί αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού του, δεν… πετάει τη σκούφια του όταν βρίσκεται μακριά μας, και σε έναν χώρο που δεν είναι το σπίτι του.

«Στην ερώτηση, εάν θα αποχωριζόμουν την αγαπημένη μου σκυλίτσα τις ημέρες των διακοπών του Πάσχα, θα έλεγα σίγουρα όχι. Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις που εξ ανάγκης κάνουμε διακοπές χωρίς την αγαπημένη μας παρέα, τον σκύλο μας», αναφέρει ο εκπαιδευτής σκύλων, Μιχάλης Διαμαντάρας.

Συνήθως, όπως λέει, αυτό συμβαίνει επειδή θα φύγουμε στο εξωτερικό, ή γιατί εκεί όπου θα διαμείνουμε δεν επιτρέπουν, με τίποτα, την παρουσία του τετράποδου φίλου μας. Άρα, πού μπορούμε να αφήσουμε τον σκύλο μας για όσο διάστημα λείψουμε;

Σύμφωνα με τον κ. Διαμαντάρα, υπάρχουν δύο βασικές επιλογές. Ποιες είναι;

Φιλοξενία του σκύλου μας σε φίλους – συγγενείς

Αρχικά, όπως επισημαίνει ο κ. Διαμαντάρας, θα πρέπει να δούμε κατά πόσο συνεργάσιμος είναι ο φίλος/συγγενής. Και, παράλληλα, να εξετάσουμε τη μεταξύ τους σχέση: πόσο καλή είναι. Η καλή του διάθεση να φιλοξενήσει τον σκύλο μας όσο θα απουσιάζουμε, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι εγγυάται για τις συνήθειες και την ασφάλεια του αγαπημένου μας φίλου.

Εξηγεί, ο κ. Διαμαντάρας, ότι το οικείο μας πρόσωπο μπορεί να αφήνει τον σκύλο μας να ανεβαίνει στο κρεβάτι/καναπέ. Ή, να του δίνει φαγητό από το τραπέζι, κλπ. Πράξεις που διαφέρουν από αυτές που έχουμε μάθει εμείς στον σκύλο μας. Και, σίγουρα, θα δημιουργήσουν προβλήματα κατά την επιστροφή του στο σπίτι μας.

Επίσης, ο τετράποδος φίλος μας δεν πρέπει να δοκιμάσει τα καλούδια του πασχαλινού γεύματος (κόκαλα, κρέας με άφθονα μπαχαρικά). Κι’ αυτό γιατί μπορεί να του προκαλέσουν θέματα υγείας.

Επιπλέον, όπως επισημαίνει ο κ. Διαμαντάρας, θα πρέπει να δείξει την απαραίτητη προσοχή κατά την ώρα της Ανάστασης. Την ώρα εκείνη που ο ήχος των βεγγαλικών προκαλεί άγχος στον σκύλο μας.

Σιγουρευόμαστε, λοιπόν, όπως τονίζει ο κ. Διαμαντάρας, ότι ο συγγενής/φίλος θα τηρήσει το πρόγραμμα και τις συνήθεις του σκύλου μας. Αλλά και ότι θα φροντίσει για την ασφάλειά του.

Αφού συμφωνήσουμε για όλα αυτά, καλό θα ήταν, να έχει προηγηθεί μονοήμερη φιλοξενία στο σπίτι του. Έτσι ώστε, σταδιακά, να γνωρίσει το νέο περιβάλλον. Και να μας αποχωριστεί με όσο το δυνατόν λιγότερες, έως και καθόλου, κακές αντιδράσεις, αναφέρει ο κ. Διαμαντάρας.

Φιλοξενία του σκύλου μας σε οργανωμένη πανσιόν

Στην οργανωμένη πανσιόν, όπως υποστηρίζει ο κ. Διαμαντάρας, τα πράγματα είναι πιο επαγγελματικά και ασφαλή. Και το δικό μας άγχος θα είναι μικρότερο.

Επισημαίνει ότι οι πανσιόν ελέγχονται από την πολιτεία και παρέχουν κτηνιατρική παρακολούθηση σε έκτακτες περιπτώσεις. Παράλληλα, διαθέτουν ένα περιβάλλον, όπου ο σκύλος μας θα περάσει όσο το δυνατόν καλύτερα χωρίς εμάς.

«Και σε αυτήν την περίπτωση είναι σημαντική η μονοήμερη φιλοξενία πριν από τις διακοπές μας, ώστε ο σκύλος μας να γνωρίσει καλά τον χώρο, αλλά και το προσωπικό», τονίζει ο κ. Διαμαντάρας.

Τι δεν ξεχνάμε να πάρουμε μαζί μας την ημέρα που θα αποχαιρετήσουμε τον σκύλο μας

Όταν πάμε τον σκύλο μας στην πανσιόν, υπογραμμίζει ο κ. Διαμαντάρας, φροντίζουμε να έχουμε ενημερωμένο το βιβλιάριο υγείας του. Να έχουμε πάρει μαζί μας τα αγαπημένα του παιχνίδια και το κρεβατάκι του.

Καταλήγοντας, ο κ. Διαμαντάρας λέει: «Αν εξαντλήσουμε κάθε προσπάθεια, ώστε να πάρουμε μαζί τον σκύλο μας στις πασχαλινές διακοπές και τελικά δεν τα καταφέρουμε, επιλέγουμε την καλύτερη δυνατή λύση. Έτσι ώστε, και εμείς, αλλά και εκείνος, να περάσουμε ευχάριστες, ασφαλείς και ήρεμες διακοπές».

 

 

 

___________________________________________

* Ο κ. Μιχάλης Διαμαντάρας, ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως συνοδός στρατιωτικών σκύλων στην Πολεμική Αεροπορία το 1990, όπου και υπηρέτησε επί 10 χρόνια.

Από το 2000 ασκεί το επάγγελμα του εκπαιδευτή σκύλων και όπως λέει: «έχω εκπαιδεύσει σκύλους, σχεδόν όλων των φυλών, λαμβάνοντας πάντα υπ΄όψιν τόσο τον χαρακτήρα και τις ιδιαιτερότητες του σκύλου όσο και τις ανάγκες του κηδεμόνα του. Στόχος μου είναι με την προεκπαίδευση, την κοινωνικοποίηση, τη βασική υπακοή, αλλά και τη επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων, να διαμορφωθεί η συμπεριφορά του σκύλου, έτσι ώστε να τον βοηθήσουμε να κατανοήσει τη θέση του μέσα στην οικογένεια. Έτσι, με ήρεμο και κυρίως με μεθοδευμένο τρόπο, θα δημιουργηθεί μια σχέση υπακοής, σεβασμού και αγάπης».

Είναι μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Εκπαιδευτών Σκύλων.