Όσοι από εμάς έχουν στην κατοχή τους ένα κατοικίδιο ζωάκι, ξέρουν πολύ καλά πως θα έρθει και η στιγμή που θα πρέπει αυτό να ταξιδέψει, είτε μαζί μας σε κάποιο ταξίδι αναψυχής, είτε απλά στον κτηνίατρο.
Ένας σκύλος να βγάζει το κεφάλι του από το παράθυρο ή μια γάτα στην αγκαλιά του συνοδηγού είναι εικόνες που βλέπουμε καθημερινά στους δρόμους. Είναι όμως ασφαλείς τέτοιες πρακτικές;
Η μεταφορά ενός ζώου μέσα στο αυτοκίνητο, ακόμα και για πολύ σύντομες διαδρομές, εγκυμονεί πολλούς κινδύνους και μπορεί να αποβεί μοιραία, γιαυτό και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ποτέ με επιπολαιότητα. Δοκιμή της ADAC (Allgemeiner Deutscher Automobil Club, η γερμανική εκδοχή της δικής μας ΕΛΠΑ) κατέδειξε σε προσομοίωση πώς ένας 22 κιλών σκύλος ελεύθερος στο πίσω κάθισμα, κατόπιν φρεναρίσματος, βρέθηκε μπροστά στον οδηγό και τον τραυμάτισε στο κρανίο και στη σπονδυλική στήλη.
Το πείραμα έγινε με το αυτοκίνητο να κινείται μόλις με 50 χιλιόμετρα την ώρα και ο σκύλος προσέκρουσε στο προσκέφαλο του οδηγού ασκώντας πίεση 550 κιλών περίπου.
Ένα ατύχημα όμως μπορεί να προκληθεί εξίσου εύκολα και εάν το ζώο αντιδράσει διαφορετικά απ΄ό,τι μας έχει συνηθίσει. Μια δυνατή κόρνα, ένα φως που αναβοσβήνει ή ακόμα και ένα άλλο κατοικίδιο στο διπλανό αυτοκίνητο, μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις δύσκολα διαχειρίσιμες από τον οδηγό, καθώς το όχημα βρίσκεται εν κινήσει. Οι κίνδυνοι είναι εξίσου σοβαροί, τόσο για τους ανθρώπους, οδηγούς και συνεπιβάτες, όσο και για τα ίδια τα ζώα.
Σύμφωνα με το άρθρο 14 του ΚΟΚ, «ζώα επιτρέπεται να οδηγούνται μόνο από ανθρώπους απόλυτα ικανούς γι’ αυτό, που είναι σε θέση να τα ελέγχουν πλήρως». Είναι λοιπόν απαραίτητο, προκειμένου να αποφευχθούν τέτοιου είδους ατυχήματα, να αποκλείουμε εξαρχής επικίνδυνες καταστάσεις, παίρνοντας τα κατάλληλα μέτρα.
Υπάρχει μια μεγάλη γκάμα επιλογών, ανάλογα το ζώο και το μέγεθός του. Πουλιά, ερπετά, τρωκτικά και μικρά ζώα βάρους έως 7 κιλών μπορούν να τοποθετούνται σε κουτιά στον χώρο των ποδιών, πίσω από τα μπροστινά καθίσματα…