Tο πρώτο καφέ για σκύλους άνοιξε στο Παγκράτι
Τρεις διασώστες της ΕΜΑΚ με τα σκυλιά τους / Φωτογραφίες: ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΧΗΡΑΣ / ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ψάξε! Με μια λέξη, ο Φιντέλ, ο Τάλως και ο Έκτωρ φεύγουν σφαίρα, αναζητώντας με την όσφρησή τους ίχνη ανθρώπινης ζωής σε κίνδυνο. Ειδικά εκπαιδευμένα για τη διάσωση ανθρώπων, τα τρία σκυλιά της 2ης ΕΜΑΚ θα ψάξουν παντού.
Κάποιον που βογκάει, είναι τραυματισμένος ή αναίσθητος και θα ειδοποιήσουν με γαυγίσματα τον εκπαιδευτή τους, επιτελώντας ανεκτίμητο έργο.
Τον σημαντικό τους ρόλο στην ΕΜΑΚ αναγνωρίζουν και οι χειριστές τους, οι οποίοι τα αντιμετωπίζουν ως μέλη της οικογένειάς τους, αφού, τις περισσότερες φορές, τα μεγαλώνουν από κουτάβια και, αφού «συνταξιοδοτηθούν», παραμένουν στα σπίτια τους.
Στην έδρα της 2ης ΕΜΑΚ στη Θεσσαλονίκη
Το ΑΠΕ-ΜΠΕ βρέθηκε στην έδρα της 2ης ΕΜΑΚ, στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, όπου τα σκυλιά εκπαιδεύονται κάθε εβδομάδα προκειμένου να είναι έτοιμα, ανά πάσα στιγμή, να επιτελέσουν το δύσκολο έργο τους. Όπως ο Τάλως, που συμμετείχε στις επιχειρήσεις διάσωσης μετά τον καταστροφικό σεισμό στην Τουρκία.
Κάθε σκυλί έχει τον περιφραγμένο χώρο του, με το όνομά του απ’ έξω σε ταμπελάκι και ο κάθε χειριστής αναλαμβάνει την εκπαίδευση. Μέλος της κυνοφιλικής ομάδας έρευνας και διάσωσης είναι ο αρχιπυροσβέστης Ιωάννης Παπαγιαννάκης, ο οποίος ανέλαβε τον 8χρονο Εκτορα, ένα πανύψηλο γεροδεμένο λαμπραντόρ, όταν ήταν ακόμη μια.. χούφτα.
«Σαν παιδί μου τον έχω, τον πήρα λίγων ημερών κουτάβι, έκανε εκπαίδευση και πέρασε όλες τις αξιολογήσεις. Φυσικά και είναι μέσα στην οικογένειά μου και έχει πλάκα όταν καμιά φορά κάνω ότι μαλώνω τα παιδιά μου, μπαίνει ανάμεσα και με …σπρώχνει», περιγράφει ο κ. Παπαγιαννάκης.
Με τα σκυλιά, ο ίδιος και οι συνάδελφοί του έχουν επιχειρήσει παντού, σε χαλάσματα, χιόνια, δύσβατες περιοχές, «έχουμε πάρει ακόμη και αγκαλιά τον σκύλο για να περάσουμε από μέρη που δεν περνάει άνθρωπος, αλλά αυτή είναι η δουλειά μας».
«Η επιβράβευσή τους είναι ένα μπαλάκι που το παίζουν σαν μανιασμένα, το τραβούν πέρα-δώθε, χαίρονται να τους το πετάς»
«Το σκυλί πρέπει να πάρει μια καλή βάση από την αρχή, όταν δηλαδή είναι ακόμη μηνών, και να ακολουθήσει μια συντήρηση με δύο προπονήσεις την εβδομάδα, στις οποίες κρύβουμε κάποιον σε ένα ανοιχτό πεδίο, δίνουμε εντολή και προσπαθεί ο σκύλος να τον βρει. Ψάχνει την ανθρώπινη μυρωδιά, σκανάρει την περιοχή και, όταν τον βρει, θα μας δείξει, θα πάει εκεί και θα γαβγίσει», λέει ο κ. Παπαγιαννάκης. «Για να αφοσιωθείς στα σκυλιά», συνεχίζει, «πρέπει να τ’ αγαπάς. Εγώ με τον Έκτορα αισθάνομαι ότι έχω ένα παιδί ακόμη».
Επιβράβευση με ένα μπαλάκι!
Περίπου 20 λεπτά μπορούν τα σκυλιά να αναζητούν επιζώντες, μετά πρέπει να ξεκουράζονται για λίγο, γιατί η δουλειά είναι επίπονη και χάνουν το ενδιαφέρον τους.
«Η επιβράβευσή τους είναι ένα μπαλάκι που το παίζουν σαν μανιασμένα, το τραβούν πέρα-δώθε, χαίρονται να τους το πετάς και να το τραβούν μετά με δύναμη με τα δόντια τους» τονίζει ο πυρονόμος Αναστάσιος Πανώριος, συνοδός του Τάλω, ενός μαλινουά 7,5 χρόνων που ήρθε στα χέρια του όταν ήταν τεσσάρων μηνών…
Επιστροφή στην ενότητα ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Πρόσφατες δημοσιεύσεις
